‘Met aandacht los je echt bijna alles op!’ | Annemarie, leraar De Toekomst

Annemarie Molenaar studeerde vorig jaar af aan de pabo. Nu geeft ze fulltime les op De Toekomst in Ede, een school voor voortgezet speciaal onderwijs. Annemarie werkt in drie groepen: eentje in de onderbouw, waar ze ook mentor is, en twee in de bovenbouw.

‘Ik vond mijn stages in het regulier onderwijs al snel een beetje saai: op een gegeven moment wist ik “de knopjes” van de leerlingen wel te vinden en ging de uitdaging er wat af. Daarom koos ik in het derde en vierde jaar voor stages in het praktijkonderwijs, waar je vooral ook focust op het zelfredzamer maken van leerlingen. Dat gaat van klokkijken tot leren omgaan met een rekenmachine: dingen die ze later ook echt gaan gebruiken. En ik ontdekte: dat past veel beter bij wie ik als leraar wil zijn.'

Eigen pad

Toen mijn oog viel op de vacature bij De Toekomst, dacht ik dan ook meteen: “Waarom niet?” Een sollicitatiegesprek volgde en nog diezelfde middag had ik de baan! De Toekomst laat mij aan de ene kant heel erg vrij, bijvoorbeeld in het (samen) bepalen van doelen en hoe ik mijn lessen precies invul. Maar dat betekent niet dat je in het diepe wordt gegooid. Ik krijg alle begeleiding die nodig is. Op de eerste plaats natuurlijk van de collega’s die samen met mij op de drie groepen werken. Verder organiseert De Onderwijsspecialisten ieder jaar een middag voor nieuwe medewerkers en is er een breed scholingsaanbod waar je jezelf verder mee kunt professionaliseren. Je kunt dus je eigen leerpad uitstippelen: precies dát kiezen wat je nodig hebt of wat je aanspreekt.

Juf, ik heb het af!

Mijn eerste jaar is nu een heel eind op dreef en ik vind het geweldig! Laatst bijvoorbeeld, ging ik aan de slag met klokkijken. Een leerling wilde daar niet eens aan beginnen. Want, zei hij: “Dat kan ik niet, dat kán ik niet!” Maar mooi dat hij aan het eind van de week de hele uren al kon aflezen! Dat is wat je bereikt met extra aandacht: iedere dag opnieuw uitleggen, en iedere dag pikken ze het net wat sneller op. Tot ze op een dag naar je toe komen: “Juf, ik heb het af, wil jij het nakijken?” Met een stralend gezicht, omdat ze weten dat ze de opdracht goed hebben gemaakt.

Te veel van het goede? Nee hoor!

Als beginnende docent starten in het speciaal onderwijs en dan ook nog in drie verschillende groepen: het lijkt misschien wat veel van het goede. Maar ik vind het juist een heel fijne manier om kennis te maken met wat De Toekomst te bieden heeft, voor leerlingen én voor mij. De groep in de onderbouw heeft een wat hoger niveau. Daar is het vooral leuk om de nieuwe klas op te starten, als mentor van 12-, 13- en 14-jarigen die net van de basisschool komen. In de twee bovenbouwgroepen ligt het niveau wat lager, ook sociaal-emotioneel, wat weer een heel andere - maar minstens zo leuke - uitdaging vormt.

12 eendjes op het digiboard

In de onderbouw besteedden we het eerste half jaar vooral veel tijd aan wennen en leren kennen. Want het is nogal wat, ineens naar een nieuwe school, met nieuwe klasgenoten, met nieuwe juffen. Maar met spelletjes en thema’s als iets doen voor een ander ontstaan vanzelf vertrouwen, verbinding en veiligheid. In de bovenbouw ligt er veel nadruk op het visualiseren van de lesstof. Leren uit een boekje is vaak te ingewikkeld, maar als je het laat zien, lukt het wél. Voor het leren optellen naar 20 projecteren we bijvoorbeeld 12 eendjes op het digiboard: “Hoeveel moeten er nog bij om er 20 van te maken?”

Aandacht is de oplossing

Wat het speciaal onderwijs zo mooi maakt: het is elke dag opnieuw zoeken naar de juiste aanpak. Want wat vandaag werkt, werkt de volgende dag misschien helemaal niet. Dan is er bijvoorbeeld thuis iets gebeurd of het leerlingenvervoer kwam net iets vroeger aanrijden dan afgesproken … zoiets brengt leerlingen dan even uit hun evenwicht. Maar met aandacht los je bijna alles op, en voor aandacht is in het speciaal onderwijs alle ruimte. Niet alleen voor de leerling, maar ook voor de leraar. Dus als je nog twijfelt: Gewoon doen!’

In de reeks verhalen 'Ik ben een onderwijsspecialist' vertelt een onderwijsspecialist wat zijn of haar baan speciaal maakt. Deze keer vertelt Denise over onderwijs dat je samen geeft.

Meer verhalen